De REDUCTION studie?

Up to date in 6 stappen!

1. Samengevat

-    Observationeel onderzoek naar beoordeling van aangezichtstrauma's
-    Gebruik van beeldvorming bij aangezichtstrauma's

-    Standaardiseren klinisch onderzoek
-   Care as usual : handelen zoals u anders ook zou handelen
-    Geen informed consent : toestemming patiënt niet nodig
-    Onderscheid tussen middengezicht en de mandibula trauma's

-    Op naar een beslisregel voor de diagnostiek van aangezichtsfracturen?

2. Inclusie van welke patiënten?

-    Energetisch aangezichtstrauma met beeldvorming

-    Energetisch aangezichtstrauma zonder beeldvorming

-    Second survey bij multi-trauma patiënt met aangezichtstrauma

-    Per abuis diagnose aangezichtsfractuur bij hoofd- en/of hals trauma

3. Verzamelen van gegevens in drie stappen

4. Uitkomst : Ja  - Nee  - Niet te beoordelen

5. Waar noteer ik mijn gegevens?

6. Zakkaart aangezichtstrauma - handig als geheugensteuntje!

- Te verkrijgen op de uw spoedeisendehulp -

- Meer weten? -

De REDUCTION trial is een onderzoek naar het gebruik van beeldvorming bij aangezichtsletsel. Het acronym staat voor REDucing Unnecessary Computed Tomography In MaxillOfacial INjury en beoogt het meer effectief inzetten van computertomografie (CT) scans na een aangezichtstrauma. De toegenomen beschikbaarheid van 3-dimensionale beeldvorming heeft binnen de spoedeisende hulp geleid tot een aanzienlijke toename van het gebruik van CT voor hoofd-hals trauma. Deze ontwikkeling heeft binnen deze patiëntenpopulatie geleid tot toegenomen kosten en een toename van de stralingsbelasting. Het overwegen van een CT scan vindt plaats op basis van de bevindingen tijdens het klinisch onderzoek. Het onderzoek beoogt het opstellen van een gevalideerd beslismodel waarbij op basis van risicoprofiel de noodzaak voor CT scan bepaald wordt. Het onderzoek is een initiatief van de afdeling Mondziekten, Kaak- en Aangezichtschirurgie van het Universitair Medisch  Centrum te Groningen.

Klik hier voor de registratie van het onderzoek bij ClinicalTrials.gov van de National Library of Medicine (NLM).

- Computertomografie als gouden standaard -

Voor de röntgendiagnostiek van mogelijke fracturen van het aangezicht, de hersenschedel en de cervicale wervelkolom is computertomografie (CT) onontbeerlijk geworden. CT geeft gedetailleerde 2-dimensionale informatie, zo nodig gereconstrueerd in meerdere vlakken, over de aanwezigheid en het verloop van de fracturen. Bovendien kunnen de beelden omgerekend worden tot 3-dimensionele beelden, waardoor het ruimtelijk inzicht wordt vergemakkelijkt. CT heeft de mogelijkheid om meerdere lichaamsdelen in één onderzoek te scannen. Naar schatting heeft 24% van de multi-trauma patiënten enige vorm van aangezichtsletsel. CT onderzoek van het aangezicht zal daarom met regelmaat uitgebreid worden met beeldvorming van de hersenen en de cervicale wervelkolom. Het beslismoment voor het gebruik van beeldvorming vindt plaats bij de opvang van de patiënt op de spoedeisende hulp. De visie van de REDUCTION studie is dat de belisvorming rondom beeldvorming beïnvloed wordt door meer inzicht in welke klinische parameters een aangezichtsfractuur met meest nauwkeuring voorspellen.

- Stralingsbelasting in Nederland -

De stralingsbelasting per hoofd van de bevolking bedraagt in Nederland gemiddeld 2.6 mSv per jaar. De Nederlandse bevolking wordt blootgesteld aan zowel natuurlijke als kunstmatige stralingsbronnen. Natuurlijke stralingsbelasting ontvangen we door voortdurende blootstelling aan onze leefomgeving. De belangrijkste natuurlijke bronnen zijn kosmische straling, straling afkomstig uit radioactieve bronnen in ons voedsel en straling uit de bodem. Kosmische straling ontvangen we, bijvoorbeeld tijdens een vliegreis, van de zon en bronnen buiten ons eigen zonnestelsel. Straling van kunstmatige bronnen is afkomstig van industriële activiteiten en van medische diagnostiek. De stralingsbelasting van medische diagnostiek leveren van de niet-natuurlijk bronnen de grootste bijdrage aan de gemiddelde stralingsdosis. De stralingsbelasting afkomstig van medische diagnostiek is de afgelopen jaren exponentieel toegenomen. De belangrijkste oorzaak voor deze stijging is het toenemende aantal CT onderzoeken. Dit is in het bijzonder van toepassing voor de spoedeisende hulp afdeling. De afgelopen jaren is er een verschuivende trend voor het gebruik van CT in plaats van conventionele röntgendiagnostiek.

- Van klinische beoordeling tot CT onderzoek -

Het zo ver mogelijk reduceren van de stralingsbelasting is tweeërlei. Allereerst dient de stralingsdosis van het CT onderzoek zo laag als redelijkerwijs mogelijk te zijn (ALARA). Ten tweede dient het onderzoek alleen uitgevoerd te worden als hiervoor een medische noodzaak is. Het wel of niet aanvragen van het CT onderzoek is afhankelijk van de bevindingen van het klinisch onderzoek. Het klinisch beoordelen van aangezichtsletsel kan als uitdagend worden ervaren. Het onderzoek bestaat, afhankelijk van het letsel, zowel uit intra- als extra oraal onderzoek. In aansluiting op het klinisch onderzoek vindt naar aanleiding van de bevindingen gericht röntgenologisch onderzoek plaats om de aanwezigheid van fracturen en eventuele fracturen of verplaatsing van gebitselementen te diagnosticeren. De uitkomsten van de REDUCTION studie geven inzicht in welke klinische parameters de aanwezigheid van aangezichtsfracturen het meest betrouwbaar voorspellen.

- Bronnen -

1. Sitzman TJ, Hanson SE, Alsheik NH, Gentry LR, Doyle JF, Gutowski KA. Clinical criteria for obtaining maxillofacial computed tomographic scans in trauma patients. Plast Reconstr Surg 2011;127(3):1270–8. 
2. Sitzman TJ, Sillah NM, Hanson SE, Gentry LR, Doyle JF, Gutowski KA. Validation of Clinical Criteria for Obtaining Maxillofacial Computed Tomography in Patients With Trauma. J Craniofac Surg 2015;26(4):1199–202. 
3. Timashpolsky A, Dagum AB, Sayeed SM, Romeiser JL, Rosenfeld EA, Conkling N. A prospective analysis of physical examination findings in the diagnosis of facial fractures: Determining predictive value. Plast Surg (Oakville, Ont) 2016;24(2):73–9. 
4. Smith HL, Chrischilles E, Janus TJ, et al. Clinical indicators of midface fracture in patients with trauma. Dent Traumatol 2013;29(4):313–8. 
5. Loubele M, Jacobs R, Maes F, et al. Radiation dose vs. image quality for low-dose CT protocols of the head for maxillofacial surgery and oral implant planning. Radiat Prot Dosimetry 2006;117(1–3):211–6. 
6. Huang L-K, Wang HH, Tu H-F, Fu C-Y. Simultaneous head and facial computed tomography scans for assessing facial fractures in patients with traumatic brain injury. Injury 2017;48(7):1417–22. 
7. Rehm CG, Ross SE. Diagnosis of unsuspected facial fractures on routine head computerized tomographic scans in the unconscious multiply injured patient. J Oral Maxillofac Surg 1995;53(5):522–4. 
8. Holmgren EP, Dierks EJ, Assael LA, Bell RB, Potter BE. Facial soft tissue injuries as an aid to ordering a combination head and facial computed tomography in trauma patients. J Oral Maxillofac Surg 2005;63(5):651–4. 
9. Whitesell RT, Steenburg SD, Shen C, Lin H. Facial fracture in the setting of whole-body CT for trauma: Incidence and clinical predictors. Am J Roentgenol 2015;205(1):W4–10. 
10. Moilanen A. The role of primary head CT-scans in facial fractures. Int J Oral Maxillofac Surg 1987;16(5):572–6. 
11. Widmann G, Al-Shawaf R, Schullian P, Al-Sadhan R, Hörmann R, Al-Ekrish AA. Effect of ultra-low doses, ASIR and MBIR on density and noise levels of MDCT images of dental implant sites. Eur Radiol 2016;1–10. 
12. Widmann G, Fasser M, Schullian P, et al. Substantial dose reduction in modern multi-slice spiral computed tomography (MSCT)-guided craniofacial and skull base surgery. RoFo 2012;184(2):136–42. 
13. Widmann G, Bischel A, Stratis A, et al. Ultralow dose dentomaxillofacial CT imaging and iterative reconstruction techniques: Variability of Hounsfield units and contrast-to-noise ratio. Br J Radiol 2016;89(1060).